Able to love

Przyszedł moment na pierwszy post.
Chcę nim wyjaśnić, dlaczego w ogóle powstało to miejsce.

Zaczęło się zupełnie zwyczajnie. Z nudów scrollowałam Facebooka i trafiłam na profil Wojtka Sawickiego – osoby z głęboką niepełnosprawnością, która pokazuje swoją codzienność w sieci. Wiedziałam, że Wojtek był w związku małżeńskim. Gdy natrafiłam na jego fanpage, było to krótko przed jego rozwodem.

I wtedy zaczęłam czytać komentarze.

Nie chcę wchodzić w ocenę tego związku. Nie znam ich życia, nie znam ich prawdy.
Ale to, co przeczytałam pod artykułami i postami na ten temat, uderzyło we mnie bardzo mocno.

Choć te słowa nie były skierowane do mnie – do Alicji – dotknęły mnie jako osoby z niepełnosprawnością.

Z komentarzy wyłaniał się obraz, w którym:

• osoba z niepełnosprawnością nie nadaje się do związku,
• miłość wobec niej to litość lub poświęcenie,
• zdrowy partner „rezygnuje z życia”,
• a najlepszym rozwiązaniem jest instytucja, ośrodek, oddzielenie od świata.

Czytając to, miałam wrażenie, jakbyśmy cofnęli się mentalnie o kilka dekad.

I wtedy dotarło do mnie, że te poglądy wciąż są bardzo żywe.
Że mimo kampanii, programów, mówienia o integracji – w obszarze relacji i miłości osoby z niepełnosprawnością wciąż są spychane na margines.

Dlatego tu jestem.
Dlatego powstało Able to love.

Nie po to, by kogokolwiek atakować.
Nie po to, by kogokolwiek przekonywać na siłę.

Ale po to, by powiedzieć jasno:
osoby z niepełnosprawnością potrafią kochać i mogą być kochane.
I nikt nie ma prawa nam tego odbierać.

Jeśli chcesz – zostań tu na dłużej.
To dopiero początek.